Praktyczny przewodnik
Wyspy Kanaryjskie
cz.II

Kanaryjskie wyspy – jedne z wielu egzotycznych wysp. W poprzednim wpisie dowiedzieliście się kilku podstawowych informacji o Teneryfie. Między innymi poznaliście klimat oraz zróżnicowany krajobraz wyspy, a także co nieco opowiedziałem Wam o Kanaryjczykach. Dowiedzieliście się również o walorach północnej i południowej części wyspy, a także poznaliście przeurocze miasteczko Puerto de Santiago. W tym wpisie poznacie najciekawsze atrakcje jakie czekają Was na Teneryfie…

Wyspy Kanaryjskie – Gran Tour po Teneryfie

Teneryfa jest wyspą zróżnicowaną pod każdym względem i pełną przeróżnych atrakcji, zarówno naturalnych jak i tych będących wytworem człowieka. Nie sposób więc jadąc na Teneryfę siedzieć w miejscu. W poprzednim wpisie opisałem sposoby przemieszczania się po wyspie. W tym wpisie pokaże Wam kilka fajnych miejsc, które po prostu trzeba zobaczyć. Zdecydowanie najwygodniejszym środkiem transportu będzie tutaj samochód.

Nie każdy jednak może z różnych przyczyn pozwolić sobie na wynajęcie samochodu. Dla takich osób pozostaje komunikacja publiczna lub skorzystanie z szeroko dostępnej oferty różnego rodzaju organizatorów wycieczek zarówno lokalnych jak i zagranicznych. Na wyspie działają również polskie biura podróży zarówno małe jak i duże. Warto więc zrobić sobie taką objazdówkę po wyspie, zwłaszcza, że możliwości jest naprawdę dużo i na pewno każdy znajdzie najwygodniejszy dla siebie sposób. A co zobaczyć? Oto kilka obowiązkowych propozycji…

Klify Los Gigantes

O słynnych klifach Acantilados de Los Gigantes wspominałem w poprzednim wpisie opisując miasteczko Puerto de Santiago, nad którym górują. Jest to topowa atrakcja jaką musicie zobaczyć eksplorując Wyspy Kanaryjskie. Klify olbrzymów – przez Guanchów (rdzennych Kanaryjczyków) nazywane murami piekieł, osiągają wysokość od 300 do 600 metrów i są jednymi z najwyższych klifów na świecie.

Zlokalizowane są na zachodzie wyspy niedaleko miasteczka Puerto de Santiago. Można je oglądać z kilku punktów widokowych zlokalizowanych w Puerto de Santiago oraz w jego okolicach. Najciekawsze z nich to:

• plaża Los Guios – znajduje się bezpośrednio przy klifach, jest zlokalizowana za portem jachtowym, więc można z niej podziwiać wypływające jachty na tle ogromnych klifów. W dodatku bardzo kameralna plaża.
• Mirador Puerto de Los Gigantes – taras widokowy na końcu uliczki Calle el Pino w Puerto de Santiago. Żadko uczęszczane przez turystów, ale  moim zdaniem najlepsze miejsce widokowe na klify Los Gigantes.
• El Mirador Archipenque – miejsce postojowe przy drodze TF-454 zaraz za Puerto de Santiago, miejsce bardzo często wybierane przez wycieczki autokarowe z uwagi na lokalizację przy głównej drodze, lecz nie koniecznie najładniejszy widok z uwagi na szpecące moim zdaniem dachy budynków.
• Mirador Los Gigantes – taras widokowy z widokiem na klify oraz naturalny basen „Piscina Natural Acantilado de Los Gigantes”. Też bardzo fajne miejsce widokowe, nie tylko na klify.

Miasteczko Garachico

Te niewielkie nabrzeżne miasteczko na skałach zlokalizowane jest w północno zachodniej części wyspy. Kiedyś było to miasto portowe, jednak w 1706 roku w wyniku wybuchu wulkanu Teide zostało częściowo zalane lawą. Miasteczko z czasem zostało odbudowane przez mieszkańców. Dzisiaj słynie przede wszystkim z naturalnych basenów zwanych El Caletón, powstałych w wyniku zetknięcia się lawy z wodą morską. Mieszkańcy Garachico doceniając potencjał turystyczny El Caletón wyposażyli te miejsca w drabinki, barierki i tarasy, które pozwalają na bezpieczną kąpiel. W pobliżu znajdziemy też różne sklepy i restauracje.

 
                                                                             źródło: https://hispanico.pl/garachico

Mirador de Garachico

Jadąc do Garachico lub chociażby przejeżdżając obok tego miasteczka koniecznie trzeba wstąpić do Mirador de Garachico. Jest to kawiarnia, na dachu której znajduje się taras widokowy z najlepszym widokiem na Garachico z góry.  Wejście na punkt widokowy jest bezpłatne. Warto wstąpić również do kawiarni i spróbować lokalnej kawy – wybór jest ogromny i naprawdę warto 🙂 Jeśli chodzi o wybór kawy, to polecam „Barraquito” – kawa ta składa się z co najmniej trzech oddzielnych warstw: mleka skondensowanego, espresso i mlecznej pianki oraz dodatku w postaci lokalnego likieru.

Smocze miasto Icod de Los Vinos

Icod de Los Vinos jest kolonialnym miasteczkiem założonym przez hiszpańskich konkwistadorów. Pomimo upływu czasu wciąż pamięta czasy kolonialne, warto więc przyjrzeć się ciekawej architekturze tego miasteczka.

El Drago

Miasteczko nazywane jest przez Kanaryjczyków „smoczym miastem”. Nazwa ta nie ma nic wspólnego ze smokami, nie było też scenerią do popularnego serialu „Gra o tron”. Nazwa ta odnosi się do głównej atrakcji Icod de Los Vinos czyli ogromnej rośliny zwanej „Smocze Drzewo” – El Drago. Pomimo, iż roślina liczy ok. 400-800 lat, waży ponad 100 ton, ma 17 m wysokości, a jej średnica wynosi 6 metrów, to jednak nie jest to drzewo. Jest to ogromna dracena z rodziny smokowców (endemit). Bardzo rzadkie drzewo, przez rdzennych Kanaryjczyków (Guanczów) uważane było za magiczne. Źródłem tych wierzeń jest fakt, że po nacięciu kory lub liści, wypływająca żywica utleniając się przyjmuje czerwonawy kolor nazywany smoczą krwią.

Parque del Drago

Obecnie żywica ze smokowca wykorzystywana jest przez miejscową ludność do produkcji unikatowych regionalnych likierów. Warto więc będąc w miasteczku Icod de Los Vinos wstąpić do Parque del Drago. Koszt wstępu to ok. 4 euro od osoby. W miejscu tym możemy zobaczyć El Drago z bliska, mały ogród botaniczny, skosztować regionalnych likierów, win oraz miodu palmowego.

Na terenie Parque del Drago znajduje się również sklep z kanaryjskimi wyrobami (La Casa del Drago), lagary w których dawno temu wytwarzano miejscowe wino oraz konstrukcja imitująca świętą jaskinię Guanczów, a także sympatyczna kolorowa papuga witająca turystów.

Mirador de Mataznos

Kolejnym świetnym punktem widokowym jest Mirador de Mataznos. Znajduje się on na drodze TF-21 z Puerto de La Cruz w kierunku Parku Narodowego Teide. W miejscu tym będziemy mieli świetny widok na wulkan Teide, dolinę La Orotava i Puerto de La Cruz (pod warunkiem, że nie będzie za dużo chmur). Sama jazda drogą TF-21 to niesamowite przeżycie – jest kręta i stroma gdyż na stosunkowo krótkim odcinku wjeżdżamy na dużą wysokość przebijając się przez morze chmur. Sam punkt widokowy leży już częściowo w chmurach, co objawia się delikatnie unoszącą się w powietrzu mgiełką. Punkt widokowy wyposażony jest w parking i tablice informacyjną. Z punktu widokowego świetnie widać również endemiczną roślinność porastającą ten obszar.

Sosna Kanaryjska

Jadąc dalej drogą TF-21 od punktu widokowego Mirador de Mataznos w kierunku Parku Narodowego Teide wjeżdżamy na obszar występowania sosny kanaryjskiej. Drzewa te występują na szczytach Teneryfy na wysokości od 1000-2000 m n.p.m. Sosna kanaryjska jest to smukłe drzewo, którego gałęzie przyjmują kapryśne formy w miarę jak się starzeje. Podczas wzrostu pień pokrywa się kolejnymi warstwami kory i to właśnie ona służy mu do ochrony przed ogniem i pozwala bez problemu na nowo wypuszczać pędy po pożarze.

Park Narodowy Teide

Park Narodowy Teide to największy park jakim mogą poszczycić się Wyspy Kanaryjskie. Będąc na Teneryfie koniecznie trzeba zobaczyć niezwykły krajobraz parku przypominający miejscami krajobraz Marsa. Nic więc dziwnego, że stanowił on scenerię dla wielu filmów w tym m.in. „Gwiezdnych Wojen” czy „Starcia Tytanów”. Kratery, wulkany i rzeki skamieniałej lawy tworzą wyjątkowy krajobraz wokół Wulkanu Teide wznoszącego się na wysokość 3 718 metrów.

Park jest poprzecinany rozległą siecią szlaków pieszych więc miłośnicy trekkingu również świetnie odnajdą się tutaj. Obszar parku ukazuje niesamowicie różnorodny krajobraz geologiczny, którego wulkany, kratery, kominy wulkaniczne, zastygłe strumienie lawy i rozmaite formacje tworzą imponujący zestaw kolorów i kształtów. Wiosną Park zamienia się w niepowtarzalny na świecie ogród pełen kwiatów i delikatnych zapachów.

Park wyposażony jest w odpowiednią infrastrukturę dla zwiedzających zapewniającą komfortowe zwiedzanie całego obszaru parku.  Posiada on dwa centra dla turystów: jedno mieści się w El Portillo i dedykowane jest przyrodzie, drugie zaś znajduje się w hotelu Parador Nacional. Na terenie parku rozlokowane są liczne parkingi z miejscami widokowymi i infrastrukturą sanitarną. W parku znajdziemy też miejsca gdzie będziemy mogli się posilić. Najpopularniejszym takim miejscem jest chyba restauracja „BAMBY” dość licznie odwiedzana przez wycieczki autokarowe.

Pico del Teide

Centralnym punktem Parku Narodowego Teide jest oczywiście szczyt wulkaniczny Teide. Szczyt ten o wysokości 3718 m n.p.m.  jest najwyższym szczytem w Hiszpanii. Nazwa wulkanu „Teide” pochodzi z języka pierwszych mieszkańców wyspy – Guanczów. W dosłownym tłumaczeniu oznaczała Piekielną Górę, w której według wierzeń mieszkańców wyspy  żył demon Guayota.

Schronisko „Altavista”

Na wysokości 3 270 m n.p.m. wulkanu znajduje się schronisko „Altavista”. Dostać się do niego można na dwa sposoby:

1. Można wjechać kolejką linową  „TELEFERICO” znajdującą się na wysokości 2 356 m n.p.m – kursującą na wysokość 3555 m. Stacja kolejki posiada bezpłatny parking dysponujący 220 miejscami do parkowania czynny w godz. od 8:00 do 18:00.  Kolejka składa się z dwóch kabin mieszczących maksymalnie do 44 pasażerów, które docierają na szczyt w 8 minut. Wjazd kolejką w obie strony kosztuje 27 euro.  Kolejka jeździ 7 dni w tygodniu od 9:00 do 16:00. Z uwagi na szybką zmianę wysokości wjazd kolejką nie jest zalecany osobom zmagającym się z chorobami serca. Niestety kolejka kursuje przy wietrze nie przekraczającym 50 km/h. W dniu w którym mieliśmy zaplanowany wjazd kolejką niestety wiało 90 km/h, dlatego nie udało nam się zdobyć Pico del Teide – czujemy z tego faktu lekki niedosyt. 🙁                   
2. Do schroniska można dotrzeć również pieszo. Ta opcja jest najpewniejszym sposobem dotarcia do schroniska. Niestety trzeba dysponować dużą ilością czasu, bo samo wejście do schroniska zajmuje ok. 5 godzin i wymaga wzmożonego wysiłku. Treking na wulkan z pewnością musi być niezapomnianym przeżyciem, dlatego będzie to jeden z powodów dla którego kiedyś powrócimy na tę niesamowitą wyspę by zmierzyć się z tą piekielną górą. 🙂

Jak zdobyć szczyt wulkanu?

Warto wiedzieć, że samo dotarcie na wysokość na którą wjeżdża kolejka, nie gwarantuje zdobycia szczytu wulkanu. Wejście na wierzchołek główny wymaga uzyskania darmowego zezwolenia, które można otrzymać tylko online tutaj. Wypełniając formularz należy pamiętać, że po pierwsze trzeba to zrobić odpowiednio wcześnie, gdyż zainteresowanie jest bardzo duże, a pozwolenie dostaje tylko 200 osób na dany dzień (ok. dwumiesięcznym wyprzedzeniem). W formularzu trzeba będzie wskazać konkretną datę i godzinę wejścia na szczyt, więc nie jest to proste zadanie logistyczne.

Na szczęście jest jeszcze jeden sposób na zdobycie szczytu i to bez zezwolenia. Jest nim zaatakowanie szczytu przed uruchomieniem kolejki czyli do godz. 9:00. Zważywszy na to, że pokonanie szlaku do schroniska zajmuje ok 5 godzin, najlepszym rozwiązaniem jest nocleg w schronisku „Altavista”. Trzeba więc dojść do schroniska, które znajduje się na wysokości 3260m n.p.m. i spędzić tam noc. Jeśli tak zrobimy, to do godziny 09:00 następnego dnia będziemy mogli wejść na szczyt bez pozwolenia. Nocleg w schronisku trzeba zarezerwować również z pewnym wyprzedzeniem (ok. 3 tygodnie wcześniej). Oczywiście można zdobywać szczyt również bez noclegu w schronisku, ale wymaga to pokonywania szlaku nocą.

Wycieczka na La Gomerę

Być na Teneryfie i nie wybrać się na sąsiednią wyspę La Gomerę, to tak jak będąc w Nowym Jorku nie zobaczyć Statuy Wolności. Oddalona od Teneryfy zaledwie 30 km malutka wysepka La Gomera zaskakuje niezwykle zielonym krajobrazem wypełnionym głębokimi wąwozami, w którym szczególne miejsce zajmuje Park Narodowy Garajonay. Nie znajdziemy na niej zbyt wielu plaż, praktycznie nie ma też na niej turystycznych kurortów. Na wyspie istnieje tylko turystyka jednodniowa tzn. turyści przyjeżdżają (przypływają promem) zwiedzają i wracają na inne wyspy. Co w niej jest więc takiego niezwykłego? Zobaczcie sami…

opuncja

Jak dostać się na wyspę?

Po trwającej tylko jeden dzień wycieczce na La Gomerę śmiało mogę stwierdzić, że to cud natury. Myślę, że ogromnym atutem wyspy jest jej niedostępność. Dzięki temu wyspa prawie całkowicie uchroniła się przed boomem turystycznym i zabudową kurortami. Ze względu na ukształtowanie terenu i niewielkie rozmiary wyspy znajduje się tu tylko niewielkie lotnisko i jeden hotel mocno upodobany przez kanclerz Niemiec Angelę Merkel.

Na wyspę zwykły śmiertelnik może się dostać wyłącznie promami kursującymi między wyspami. Z teneryfy kursuje dwóch armatorów: hiszpański „Naviera Armas” oraz norweski „Fred Olsen”. Oba promy kursują pomiędzy Los Cristianos (Teneryfa) a San Sebastian (La Gomera). Zdecydowanie polecam „Freda” z uwagi na komfort podróży (nowoczesna flota) i czas przeprawy (ok. 50 min).

 Krajobraz wyspy

Wyspa zachwyca przede wszystkim zróżnicowaną przyrodą. Udając się w głąb wyspy natrafimy na niezwykle bujną roślinność. Niezapomniane wrażenie robi podróżowanie po krętych wąskich drogach tuż nad przepaścią. Na wyspie zobaczymy endemiczny las wawrzynowo-cedrowy, chroniony i zamknięty w granicach Parku Narodowego Garajonay.  Powyginane kształty drzew i zieleni spowite mgłą sprawiają, że odnosimy wrażenie jakbyśmy się znajdowali w znanym z „Władcy Pierścieni” lesie Entów lub na planie „Parku Jurajskiego”.

Język gwizdany

Będąc na La Gomerze warto odwiedzić restaurację „LASROSAS” znajdującą się w miejscowości o tej samej nazwie na północy wyspy. Miejsce to jest wyjątkowe z trzech powodów:

1. Restauracja ma taras z niesamowitym widokiem (jest to świetny punkt widokowy),
2. Dobre miejsce by spróbować lokalnych potraw i kupić lokalne wyroby takie jak np. dżem z kaktusa, syrop palmowy, lokalne sosy i wiele innych lokalnych smakołyków,
3. Restauracja słynie z pokazów języka gwizdanego

Język gwizdany zwany „Slibo” jest tradycyjnym lokalnym sposobem porozumiewania się ludności La Gomery. Język ten na wyspie oprócz hiszpańskiego jest  językiem obowiązkowym w szkołach. Różnej wysokości gwizdy naśladują brzmienie słów lokalnego dialektu języka hiszpańskiego. Używany jest do porozumiewania się na duże odległości w trudno dostępnych dolinach górskich – średni dystans to 5 km, a przy sprzyjających warunkach najlepsi potrafią przekazać informacje na odległość 8 km.

Aloe Vera – plantacja aloesu

Podróżując po wyspie mieliśmy okazję zobaczyć jak wygląda plantacja aloesu. Przyznam, że trochę się ta roślinka różni od tych znanych nam z wersji doniczkowych. Przede wszystkim jest gabarytniejsza – dużo, dużo gabarytniejsza. Wielkością dorównywały dorosłemu człowiekowi. No i te kwiaty, długie badylowate łodyżki, a na nich żółte kwiaty.

Cała filozofia aloesu kryje się w ich liściach. Są one ścinane, następnie długo moczone w wodzie by zneutralizować jakąś tam szkodliwą substancję znajdującą się w skórce liści. Następnie są ciachane i wyciąga się z nich żelowe płaty, które potem są wykorzystywane do produkcji kosmetyków, soczków itp. różnorodności.

San Sebastian de la Gomera

San Sebastián de La Gomera to stolica wyspy La Gomera. Mieszkańcy mówią na nie „La Villa”, czyli miasteczko. Jest to urokliwa i spokojna miejscowość, z bardzo malowniczą architekturą.  To właśnie tutaj cumują promy z innych wysp archipelagu Wysp Kanaryjskich. Do najważniejszych atrakcji tego miasteczka należą:

• Casa de Colón (Dom Kolumba) – budynek z XVII wieku, w którym przypuszczalnie mieszkał Krzysztof Kolumb. “Przypuszczalnie”, ponieważ nie ma jasnych dowodów, które by to potwierdzały. W środku znajduje się ekspozycja poświęcona odkrywcy.

• Iglesia De La Asunción – kościółek z XV wieku. W przeszłości wielokrotnie był celem ataków wojsk angielskich, a także piratów. W konsekwencji tych wydarzeń wielokrotnie był odbudowywany i przebudowywany. We wnętrzu kościoła zobaczymy rzeźbę ukrzyżowanego Jezusa wykonaną przez Lujána Péreza.
  

• Museo Arqueológico de la Gomera – muzeum archeologiczne, w którym dowiemy się jak wyglądało codzienne życie Guanczów (rdzennej ludności Wysp Kanaryjskich), ich struktura społeczna, polityczna i religijna. Zobaczymy czaszki, kości i przedmioty znalezione podczas wykopalisk archeologicznych. Jedną z największych atrakcji jest natomiast oryginalnych rozmiarów kopia ołtarza ofiarnego Guanczów.
  

• Wieża Torre del Conde – fortyfikacja z XVI wieku wybudowana na rozkaz Hernána Peraza.

……………………

To nie wszystkie atrakcje tej wyspy. Jak widzicie Teneryfa ma bardzo wiele do zaoferowania. Z pewnością powrócimy kiedyś na tą niezwykłą wyspę by odkrywać nieznane nam obszary wyspy, czyli północ Teneryfy. Ta część wyspy choć chłodniejsza to skrywa niewyobrażalne piękno gór „Anga”. Zatem następna wyprawa na Teneryfę będzie stricte trekingowa…

                                                                                                      źródło: onemoretrip.pl

Zobacz również:

• Teneryfa – kanaryjska czarna wyspa i urokliwe Puerto de Santiago

………………..

Jeśli   spodobał się Wam ten wpis, zachęcam do polubienia go na fanpage-u strony oraz do dyskusji w komentarzach. Jeśli jeszcze nie polubiliście strony na Facebooku, to koniecznie musicie to zrobić, będziecie wtedy na bieżąco z nowymi wpisami i konkursami, a dla mnie będzie to dodatkowa motywacja do dalszego rozwoju bloga 🙂

Autor wpisu: Paweł Kowalczuk

• E-mail
|
• WWW
|
• Więcej postów(31)